Για τον Μιχαήλ-Αλέξανδρο Ξ.

Είναι πάλι κοντά
Τα όντα των αστεριών
Με τα όντα της γης
Φίλε χαιρετώ το κουράγιο σου
Να πεθάνεις τον καιρό
Που τόσα μυστικά
Φανερώνονται στο μυαλό μας
Που και οι τάφοι μας
Λάμπουν σε κάποιο μακρινό αστέρι
Φιλέ ακριβώς τώρα αποφάσισες να είσαι νεκρός
Τώρα που οι σκέψεις μας κατατρώνε το σύμπαν
Αστερισμοί πλησιάζουν το μυαλό μας
Μήπως θα σε βρω;
Σήμερα είναι Άνοιξη
Αύριο είναι Φθινόπωρο
Φίλε χαιρετώ το κουράγιο σου
να επαναλάβουμε τη μέρα μας.

7-7-2005

Κοίταξε, ένα ενδιάμεσο ολόκληρη τη ζωή μας.

Κοίταξε. Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος.
Δεν μπορώ μήτε να γράφω, μήτε να εξιστορώ.
Η ίδια ιστορία-επανάληψη-μεσα και πάνω μας. Λαθεμένα πιστεύουμε το αντίθετο.
Γι αυτό επιμένω και σου λέω : Κοίταξε. Εκεί που οι άλλοι δεν βλέπουν.
Μοναχά αυτό.

Δεν αδιαφορώ για τις λέξεις,
Οι λέξεις αδιαφορούν για το νόημα.
Κοίταξε. Κουράστηκα να επεξηγώ τη νοηματική ζωή μας.

Είμαστε άλαλοι.

Επικοινωνούσαμε πάντα με νοήματα.
Λαθεμένα πιστεύαμε το αντίθετο.

Κοίταξε. Δεν είμαι εκεί.
Απατημένη από το συναινετικό σιωπητήριο.

Κοίταξε, ένα ενδιάμεσο ολόκληρη τη ζωή μας.

Μια φορά και έναν καιρό σε αληθινά παραμύθια

Θα έρθει κάποτε μια άνοιξη που θα είναι ολόδική μας
Θα καθίσουμε ημιθανείς και ακέραιοι
Να την υποδεχτούμε
Θα είμαστε νέοι και πάλι
Κι ας είναι τα κόκκαλα μας γερασμένα
Θα ανθίζει η φιλία μας και θα μοσχοβολά
Γύρω στις γλάστρες που ποτίσαμε
Παντού θα ανοίγει σαν ανθός
Ζωντανή η κάθε μας ανάμνηση
Καταχωρημένη σε τέλειες διαστάσεις ομορφιάς
Εσύ θα κάθεσαι στην κουνιστή σου πολυθρόνα
Κοροϊδεύοντας τις γραμμικές διαστάσεις
Όλους τους ψευτο-αιώνες ,
Εκείνοι, σαν έκπτωτοι θεοί που είναι,
θα μονολογούν με αποτροπιασμό :
-«Δεν τους είδα ποτέ και δεν τους πήρα τίποτα»
εγώ θα σου διαβάζω ποιήματα
και θα σε κανακεύω με τα λυτά μαλλιά στον ήλιο
και τσάι γιασεμιού
Υπόσχομαι

ΖΗΤΕΙΤΑΙ

Δεν πρέπει να είναι έτσι η αγάπη

Απόγευμα. Η αυτοκρατορική μου απομόνωση
ανακατώνει τα μαλλιά μου με το αόρατο χέρι της
η σάρκα μου περισσεύει και σέρνεται σαν παλιό ρούχο

Α, δεν πρέπει να είναι έτσι η αγάπη
Δεν είναι ότι λείπεις
Μα θέλω μοναχά να γυμνωθώ ξανά εμπρός σου
Να ξεντυθώ το τελευταίο μου ψέμα

Τόσο πολύ σε ζήτησαν οι ώρες μου
που ο κάθε λόγος μου κενός γυρίζει πίσω
Σώπασα τόσο βαθιά που έχασα τον ήχο της φωνής μου
Πεινώ και διψώ

Διψώ για το φιλί σου, όπως ένα μωρό διψά για τον κόρφο της μάνας του.
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ, στη μεγάλη προσμονή της παρουσίας σου
Πάλεψα μαζί σου, σώμα με σώμα, νικήθηκα και είμαι νικήτρια.

Έφερα το μικρό παιδί που κρύβω στον κόρφο μου
Προσάναμμα στο ολοκαύτωμα σου.

Τα τραύματα της λύπης να σωπάσουν τώρα
Κι οι υποσχέσεις να εμπορευτούν άλλου την πραμάτεια τους
Ας βγουν οι ευαισθησίες να περπατήσουν μονάχες στη βροχή

Κι ας βγούμε στον κίνδυνο οι θαρραλέοι.
Δυο μάτια σκέπτονται το πυκνό τους μέλλον ακατάληκτα
-δεν έχει σημασία η σημασία είναι αλλού-
Μια μέρα θα έρθει που ο διπλός εαυτός μας θα ενωθεί.

Ας βγούμε στον κίνδυνο οι θαρραλέοι.

Ειρωνικόν ή αμφίθυμον.

Πρώτη φορά γνωρίζω μεγαλύτερο εγωιστή από εμένα.

Δεν βγάλαμε καμία συνεννόηση, μαλώσαμε άσχημα. Νιώθω όμως πολύ καλυτέρα για τον εαυτόν μου. Δεν είμαι το μεγαλύτερο καθίκι του σύμπαντος. Υπάρχουν και χειρότερα.

Ευτυχώς ο καλός θεούλης με έκανε έξυπνη, όμορφη, τέλεια μέσες άκρες…

Να πάει να γαμηθεί ο μαλάκας !..

Αχ, ανακούφιση. Πόσο υπέροχο άτομο είμαι.

Υποσημείωση : Αναδιπλώσου και δέξου όλα τα σημάδια.

Για σκέψου...

Ο άνθρωπος διαλύεται στη ζωή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σκέφτεται :

Ως νεφεληγερέτης!

Ημερολόγιο 2006

Όταν κάποιος λέει : Εγώ δεν έχω Θεό – καλώς το λέει.

Το Εγώ δεν έχει ποτέ Θεό.

Το κέντρο του Ηλιακού μας συστήματος δεν είναι ο Ήλιος. Είναι το Πνεύμα.

Ημερολογιο 2006

Σιχαίνομαι τις φωτογραφίες κακοποιημένων παιδιών και έκφυλων στιγμών της ανθρωπότητας που κερδίζουν τα βραβεία «ευαισθητοποίησης του κοινού». Είναι σκέτος βανδαλισμός. 

Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα οι ποιητές στις μέρες μου.

Εκείνοι μόνο μπορούν βανδαλίζοντας τον εαυτό τους να εκθέτουν την γύμνια του «κοινού» και την ιδιοτέλεια της συγκίνησης του πλήθους. 

Ας μην γελιόμαστε όμως, η συγγραφή είναι μια καθαρά εγωιστική πράξη, όπως όλες οι φιλανθρωπίες.