Ανθρώπινη επικοινωνία. Ένα μεγάλο μυστήριο. Πολλές φορές αναρωτιέμαι
πως καταφέρνουν οι άνθρωποι και συνεννοούνται μεταξύ τους, έστω και για τα βασικά.
Είμαστε όλοι γεμάτοι με πληροφορίες που θεωρούμε σωστές, με
αποτέλεσμα ότι δεχόμαστε απέξω - ως μήνυμα- να φιλτράρεται από αυτό, που νομίζουμε
ότι ήδη ξέρουμε.
Ακούμε πραγματικά το μήνυμα; Η μήπως ακούμε αυτό που ήδη έχουμε
μέσα μας ως αποδεδειγμένη γνώση; Από πού προέρχονται οι πεποιθήσεις μας; Είναι γνήσια
δικές μας; Πότε σταματήσαμε να διαλέγουμε τροφή για την σκέψη και αρχίσαμε
να καταπίνουμε αδιακρίτως οτιδήποτε σερβίρεται στο πιάτο μας;
Η γνώση είναι σαν το σαλάμι : Ένα ομοιογενοποιημένο μείγμα
από κομμάτια άγνωστης προέλευσης, με μπόλικο λίπος και αλάτι για την νοστιμάδα.
Το τρώμε όλοι αδιακρίτως. Δεν μας ενδιαφέρει η προέλευσή του και είναι δελεαστικά φιλικό
στις αισθήσεις μας…Ακομα και σήμερα, στον "αιώνα της πληροφορίας", ελάχιστοι εχουν αναδείξει τον τρόπο της κάθαρσης, της νηστείας που θα μπορούσε να ξεπλύνει τα ίχνη της "ομογενοποιημένης μαζας" μια και για πάντα
από τα σωθικά μας…
Γιατί κακά τα ψέματα είμαστε αυτό που τρώμε : Κομμάτια Γνώσης Αγνώστου Προέλευσης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου